ستاره شناسی در سفر

سلام دوستان عزیز.احتمالا بعضی از شما در جریانید من الان مدت زیادی در سفرم.خب تهران برای ستاره شناسان خیلی مناسب نیست.برای همین سفر می تونه مناسبت هایی رو بوجود بیاره که برای ستاره شناسی مناسب باشه.من هم که دنبال فرصت می گردم سعی می کنم هر جا برم وسایل اصلیم همرام باشه.دوربین دو چشمی+دوربین عکاسی(برای عکاسی نجومی)+گرین لیزر+نقشه اسمون و... .اول به مشهد رفتیم بنا بود از اونجا با یک سری از اشنا هامون به سفر عمره مشرف بشیم.ما وقتی رفتیم مشهد که تهران رو غبار در بر گرفته بود و حتی خورشید هم دیده نمی شد اما مشهد خبری از غبار نبود و ماه کامل زیبایی و کم نظیری رو اونجا رصد و عکاسی کردم.بعد از دوروز عازم  سفر به عربستان  شدیم.خب اونجا اسمونش با اینجا فرق می کرد در ضمن مساجد زیبایی داشت که می تونست با اسمون منظره ی قشنگی بسازه پس برای عکاسی مناسب بود.هرچند اسمونش بی نهایت بد بود یعنی الودگی نوری غوغا می کرد اما ماه  و مشتری و زهره دیده می شدند و با مساجد اونجا تصاویر قشنگی درست می کردند و برای عکاسی مناسب بود.از اونجا دوباره برگشتیم مشهد.کی؟!دقیقا شب قبل از خورشید گرفتگی و شانس خیلی خوب من بود که ما مشهد بودیم چون خوزشیدگرفتگی از نواحی غربی ایران دیده نمی شد.پس از اونجا خورشید گرفتگی رو مشاهده و مقداری هم عکاسی کردم.قرار بود  دو سه شب دیگه هم اونجا بمونیم.من هم از فرصت استفاده کردم و خانواده رو با اسرار به یکی از بیابون های ۱۰۰ کیلو متری مشهد بردم تا رصد و عکاسی کنم.اسمونش معرکه بود.قدر هفت به دور از هر گونه الودگی نوری(در روستای علاقه).اسمونش طوری بود که یکی از همراهان گفت که چرا هوا ابریه .وقتی نگاه کردم دیدیم هوا ابری نیست.و اون اقا کهکشان راه شیری رو فکر کرده ابره.یعنی انقدر اسمون خوبی بود.اونجا یک شهاب بسیار پر نور هم دیدم.احتمالا به زمین برخورد کرد.اخه خیلی پر نور بود.البته اتفاق بدی هم افتاد.بعد از اون همه راه دیدم پایه دوربین رو جا گذاشتم.بعد از مشهد اومدیم شمال و اینجا هم می خوام از فرصت استفاده کنم.وقتی رسیدم تهران عکس ها رو نشونتون می دم.اخه دوربینم مکانیکیه و عکس ها باید بره زیر لابراتوار..امیدوارم اینجا بتونم خوب رصد کنم و عکس بگیرم.فعلا با اجازه